Locals, steak, wijn, watervallen en n Zonnebloem!
Door: Natalie de Neef
Blijf op de hoogte en volg Natalie
05 Februari 2010 | Argentinië, Salta
Poe, dit wordt n moeilijk reisverslag…ik heb zoveel mooie en indrukwekkende dingen meegemaakt in deze 2 weken, ik weet ff niet waar ik moet beginnen en waar ik t n beetje in kan korten om geen 20 pagina’s vol te schrijven. Ook met de foto’s uitzoeken, oh deze is OOK mooi, maar dit wil ik OOK laten zien en deze OOK ooohhh en die!
Nou hier komt ie (met iets meer bullets om t overzichtelijk te houden ;-)):
Ik was mijn vorige verhaal geëindigd net voordat ik vrijwilligerswerk ging doen in Misiones (een arme provincie in t Noorden van Argentinië). We waren met n groepje van 12 vrijwilligers, allemaal jonge mensen uit Australië, Engeland en Amerika (ik was de enige niet native English speaker) en de Argentijnse eigenaresse van LIFE Argentina, Lily. Na n busrit van 21u, kwamen we aan in t hotel en na n half uurtje hup de bus in naar t dorp. We hadden al 4u vertraging opgelopen door een staking van de Mateboeren (in Misiones wordt dus het ingrediënt Sjerba voor de Mate verbouwd). Zij blokkeerden dus de belangrijkste weg en op weg naar t dorp stonden we er weer in. Wij met ons groepje met LIFE t-shirts naar voren om met de mensen te praten (nou ja Lily did the talking, wij stonden er schaapachtig bij te glimlachen) en uiteindelijk mochten we erdoor. Op naar t dorp, best n beetje spannend, wist nie wat ik moest verwachten. Na n tijdje gingen we de weg af een hobbelig rood zandpad op en dat duurde wel n kwartier voordat we t dorp in kwamen, echt bam terug in de tijd:
- Ze hebben daar geen stromend water, al het water komt uit de rivier. Ze doen dus alles MET en IN de rivier.
- Er is geen elektriciteit.
- De taak vd dag…baby’s krijgen! Tja zonder elektriciteit of enig ander vermaak is t best n lange avond… ;-) Aan de lopende band dus en ook al vanaf n jaar of 13, 14. Mn 1e schok op weg naar t dorp, ons contactpersoon Rosita is 28 en is…OMA! Ja je leest t goed OMA! Ik in die bus ’huh oma??? 28 en omaaaa???’ Ja dus. En ook n grappige, de organisatie houdt n bestand bij vd bewoners en het aantal kinderen voor het kleren uitdelen. 1 vrouw kwam dus het soort buurthuis binnen en zei dat ze 6 kinderen had en Lily nee je hebt 7 kinderen. Huh oh 7 ok! Ja die was dus gewoon de tel kwijt!!! Ze weten ook nie beter, dat merk je wel aan de kids als ze aan je vragen: Heb je n vriend? Ben je getrouwd? Heb je kinderen? En je zegt op alles nee en dan vragen ze hoe oud je bent…29 dus, dan word je dus gewoon keer op keer keihard in je gezicht uitgelachen…tja! ;-)
- De kids zijn verder zoooo super schattig en echt blij als je er bent! Als we aankwamen, kwamen er n paar al aanrennen en ik had vanaf dag 1 n vriendinnetje Eveline van 5 jaar. Heel de dag wilde ze alleen maar meehelpen en mn hand vasthouden en op schoot zitten en ’s morgens sprong ze weer in mn armen. Zooo schattig! Ik vertelde haar nog dat ik in Nederland ook n vriendinnetje heb die Eveline heet! :)
- Naast dat de kids zo schattig zijn, lijken ze ook echt gelukkig! Ze lachen veel, zijn lekker aan t spelen met elkaar en als ze verdrietig zijn huilen ze ff en is t weer over. Ze zijn gewoon heel blij met weinig, dat is wel n heel contrast als je denkt dat veel kids in de Westerse wereld zooooooveeel speelgoed hebben, n mobiele tel wanneer ze kweet nie hoe oud zijn en de nieuwste Nintento hebben en dan alleen maar die nog nieuwere willen en meer en meer en meer. Hier weten ze ook nie beter, maar ik vind dat dan toch mooi om te zien. Blij met zo weinig!
- Hygiëne staat niet op nr 1 of komt al helemaal niet in de lijst voor. Sommige kinderen zijn echt vies. Het is daar van dat rode zand en sommige kids zitten helemaal onder, hebben luizen en worden echt niet goed verzorgd.
Dat zijn toch wel n beetje de kenmerken van t dorp. We hebben daar dus 3 dgn schoongemaakt, kerstcadeautjes voor de kids en kleren uitgedeeld, eten gemaakt: met mn handen rijst met bonen, ei en mayo geroerd in n mega pan (lekker kliederen), 480 hamburgers gemaakt, snacks gemaakt met chocomel, toetjes en ik zat in t ‘zelf brood bak team’. Met nog n meisje en 2 locals speciaal deeg gemend met water en olie en kneden, kneden, kneden en bolletjes draaien en uiteindelijk broodjes gebakken. De eigenaresse bleek helaas toch wel n beetje n tiran te zijn, eigenlijk deed je nix goed en moest alles anders en op haar manier (No sweetie noooo, no no no no no zo moet je t doen…grrr). Ik kon hier nie zo goed tegen, we zijn hier allemaal om te helpen en of t brood dan zo of zo gesneden wordt maakt dan toch niet uit. Heb me aardig lang ingehouden en 1x was ik er klaar mee. Kreeg t weer te horen omdat ik de bekertjes met toetjes verkeerd droeg en dat t er dus soms overheen ging. Ik: ‘ja shit happens’ en doorgegaan. Iedereen had t daar wel mee gehad en uiteindelijk ging de no sweetie no imitatie over en weer en bleek ik er n talent voor te hebben toen iemand zelfs schrok toen ik t n keer voor de grap deed haha. Ik heb t zelfs van 1 meid nog op film moeten zetten toen ik net lekker in t zwembad lag. Vond t toch ook wel n beetje zielig om t na te doen, want ik heb wel echt respect voor die vrouw, al die jaren zet ze zich al zo in voor t dorp en de kinderen in de krottenwijken en als je dan als enige coördinator met n hele groep ben, kan ik me ook best voorstellen dat je gestressed bent. Tja eigenlijk echt n geval van je had erbij moeten zijn, maar laat m toch nog ff zien haha! Verder ook lekker veel met de kids gespeeld en geknuffeld en ook n ochtendje luizencheck gehouden en geprobeerd de eitjes eruit te kammen (ik zie al wat ieieieie trekkende gezichten voor me bij de lezers haha)en dan t haar leuk met speldjes en vlechtjes te maken. Jaja hard gewerkt dus!
1 middagje hadden we t einde ff ‘vrij’ en namen de oudere kinderen ons mee naar n rivier, super ver lopen in de bloedhete zon! Kwamen we na n jungletrekking op zich, op onze slippertjes op n mega rivier uit. De kids sprongen gelijk in t water en t was de bedoeling dat we ook kwamen. Na wat wikken en wegen er ook ingesprongen en naar de andere kant gezwommen waar de kids dan in n boom klommen en eruit sprongen. Tijdens t zwemmen dacht ik wel van…’What the fuck, zwem ik hier in Zuid Amerika in n rivier met weet ik wat allemaal in t water’. Weer n momentje van: ‘Maar goed dat ons moeder me nu nie ziet’ en ik dacht nog aan Chris die na t zien van Anaconda volmondig zei: ‘Ik ga NOOOOOOIT meer naar Galder’ hahaha! En daar zwom ik dan. Was eerlijk gezegd ook weer blij dat ik op de kant stond. En die kids helemaal uit hun dak met n gevonden boomstam in t water en uit die boom springend, heerlijk om te zien!
Ondanks de miljoenen mega rode, jeukende en grote muggenbulten op mn benen, diaree in de bosjes vh eten ofzo en nu zelf jeuk op mn kop wat ineens na de krottenwijk bezoeken op kwam zetten (gooi toch maar voor de zekerheid wat anti-luizen shampoo erin), is t vrijwilligerswerk ZO’N SUPER ervaring geweest!!! Wat ik al zei echt n mooie organisatie en kom je nog eens in Buenos Aires en je hebt wat tijd over…zeker inschrijven zou ik zeggen. Het is naast de ervaring gewoon super dat je wat bij kunt dragen. En daarnaast alles is welkom: kleren, geld, speelgoed, schoolspullen,(www.lifeargentina.org).
Na t dorp zijn we met de groep naar Iguazu gegaan waar de MEGA MEGA watervallen zijn! We waren echt met n leuke groep, heel gezellig! Ook n lekker hostel met zwembad (ff chillen na die dgn was nie verkeerd). En natuurlijk naar de watervallen geweest en wat kan ik er van zeggen: SUUUUUUUUUPER GAAF, GEWELDIG, ONGELOOFLIJK, N WONDER, SUPER INDRUKWEKKEND! Zo en dat is nog n understatement! Je kan je niet voorstellen hoeveel kracht en energie er vrij komt! En dan vlogen er super mooie vlinders en zag je op verschillende plekken de regenboog door de miezer vd waterval en de zon. De 1e dag zaten we aan de Braziliaanse kant en dat is meer n panoramic view en de 2e dag aan de Argentijnse kant en dat was echt t mooiste! Dan liep je vlak langs n waterval, dan er net boven, dan ertussen en dan waren we nog met n boottocht onder de waterval. Ik had voor de verandering ook eens geen verwachting van hoe cool t zou zijn en liep de hele dag met n smile rond van waaauw! Echt 1 vd mooiste natuurdingen die ik ooit heb gezien!
Nu naast Buenos Aires iets meer van Argentinië gezien en wat is voor mij nog meer kenmerkend:
- T is echt n immens groot land. Ik reis nu voornamelijk door het midden tot noorden en ik heb al 3x rond de 20u in de bus gezeten, 1x 10u en nog n reis van 22u voor de boeg.
- De VIP bus met wc is ook echt VIP bus met wc, niet als in Azië buiten op de grond pissen. Er zijn verschillende klassen en ze zijn allemaal nie echt goedkoop. Heb net voor 60e 18u in de bus gezeten met n business class achtige stoel, eten en n film (Jean Claude van Damme en dan Spaans gesproken maar toch). En eigenlijk is t prima te doen 22u in de bus: dagboekje bijwerken, foto’s uitzoeken voor op de site, slapen en relaxed met Toni Braxton uit t raam starend!
- De Argentijnen (heb nog steeds nie 1 type gevonden ;-)) zijn super aardig, vriendelijk, gastvrij en geïnteresseerd. Ik zat met 1 meisje vd vrijwilligersgroep bij n zwembad in Cordoba en er zaten 2 locals in dat hotel voor hun werk. En wij met hun gezellig Mate drinken, koekje erbij en kletsen. Ik wilde mn Spaans oefenen en die man zijn Engels dus dat kwam goed uit. Zei ie toen ik weg ging: ‘you owe me 100 dollars, practising Spanish is 100 Dollars’, ik ‘practising English is 250 Dollars, so you owe me 150 Dollars’! Tja heb mn bijdehandheid nie thuis gelaten ;-) Dan zijn we samen ook nog op n andere poolparty met bbq met de locals beland! Via wat meiden uit t hostel, die weer iemand kenden. Leuk klein clubje vrienden en wij erbij en helemaal uit ons dak in de huiskamer op allerlei muziek. Ook nog de kwartetto van n Argentijn geleerd (n echte Cordoba dans, beetje salsa achtig) en de polonaise gelopen, wel net wat anders met de handen op de heupen en heupenwiegend de kamer en tuin door. Dat was SUPER gezellig!
- En de Argentijnen zijn soepel in de heupjes hoor, zo die hebben echt ritme! Man en vrouw. Zeg je tegen n man dat in NL de meeste mannen aan de bar hangen met n biertje, kunnen ze zich dat niet voorstellen. Iedereen danst! Heerlijk!
- Vaak hebben ze in de winkels geen klein wisselgeld en dan krijg je n snoepje bij de rest van je wisselgeld haha!
- De Argentijnse alias Zuid Amerikaanse timing. Pfff ben ik toch nie voor gemaakt hoor, als je om 22u afspreekt kan t gerust 1,5u later worden. Daar komt mn ongeduld weer om de hoek kijken ;-) In Buenos Aires bv hadden we afgesproken om uit te gaan om 0.00u, komt ie vriend aankakken om 1.15. Had ik met die via via vriend van Bob afgesproken: Ik bel je morgen om 12u om af te spreken, om 14.30 zelf maar gesmst, over n uurtje daar en daar, belt ie om 16u t duurt nog zo’n 40 min, tja t hoort er hier bij. Zijn wij (over t algemeen) stipte Hollanders gewoon nie gewend.
- In sommige opzichten is t best n ontwikkeld land en in andere opzichten weer helemaal niet. Op zondag is bijna alles dicht, ook in de grote steden (denk ik door de rustdag uit t Katholicisme). Ook abortus is hier n grote zonde en strafbaar. Ik hoorde van een meisje die verkracht was en zwanger en dus haar kind illegaal had laten weghalen en nu dus levenslang in de gevangenis zit! Daar kan ik dan echt niet bij he!!! En bv de stroom in Cordoba is gedurende de dag n paar uur uit per stadsdeel, omdat er gewoon nie genoeg stroom is. Winkels hebben dus of geen licht of n generator buiten staan en koop je water, is t dus gewoon koud!
- Ondanks dat t toerisme echt flink toeneemt, leeft er nog zo’n mooie echte cultuur met o.a. de Maté drinkers op straat, de tango en andere dansen en de gaucho’s.
Ik ben nog n paar dgn in Mendoza geweest. Daar heb ik n avond paardgereden met uitzicht op de Andes. Ik ben niet echt n ervaren paardrijdster na mn Aus avontuur n paar jaar geleden gillend in draf haha. En dat ben ik nog steeds niet, mn paard sloeg op n gegeven moment half op hol en was vanaf toen toch wel iets minder relaxed. Dacht nog aan t verhaal van papa die in dienst met zn voet bleef hangen in de teugel van n op hol geslagen paard en ik heb geen idee hoe ik zo’n paard dan weer in controle kan brengen. Waarschijnlijk niet en gelukkig waren er 3 ervaren gauchos mee. Die dus (net als in de film) er ook als echte gauchos uitzien met hun klederdracht en hoed of speciale petjes en dat was niet voor de sier maar gewoon nog echt. Tuurlijk gaan ze met hun tijd mee en hebben ze n mobiel en Facebook, maar t zijn nog echte gauchos die (zoals ze zelf zeggen) echt van hun buitenleven met de paarden houden. Eentje had n gitaar bij en speelde verschillende typen Argentijnse muziek uit alle streken en n echt Gaucho verhaal in liedvorm. Al met al ging t paardrijden goed en ben ik zelfs nog n stukje in galop geweest!!! Jaja zie de foto en kijk vooral naar de stofwolk erachter :-). Na n hele tocht gingen we midden in de desert bbq-en met verse steak en wijn en daarna in the moonlight terug. Echt SUPER! Lag op t einde wel half te pitten op dat paard en t resultaat de volgende dag was wel dat ik nie meer op kon staan, zitten en lopen, maar heb t er zeker voor over gehad!
En wat kan natuurlijk niet missen in Mendoza, 1vd bekendste wijnstreken in de wereld, een wijntour gedaan. Daar met n groepje fietsen gehuurd (de dag na t paardrijden auchh) en de wijngaarden af gegaan, een tour gedaan door het proces van druif tot wijn en natuurlijk wijn geproefd en geproefd en geproefd. Ik had tenslotte wat te vieren…Ik heb al een baan voor als ik terugkom in Nederland!!! Vanaf eind april ga ik werken bij de Zonnebloem in Breda! Voor wie de Zonnebloem niet kent: het is 1 vd grootste vrijwilligersorganisaties in Nederland, die zich inzet voor mensen die door een handicap of ouderdom sneller in een sociaal isolement terechtkomen en voor wie eenzaamheid dreigt. De 40.000 vrijwilligers leveren een positieve bijdrage door bv op huisbezoek te gaan, uitstapjes te maken of op vakantie te gaan. Neem eens een kijkje op: www.zonnebloem.nl om wat meer te weten te komen, voor vrijwilligerswerk of giften die natuurlijk ook altijd welkom zijn! Jaja ik ben gelijk helemaal Zonnebloem minded ;-). Mn ex collega Marianne (THANKX :-)) had me gewezen op een functie die daar vrijkomt vanaf half april op de communicatieafdeling en daar was ik zeker in geïnteresseerd! Na wat heen en weer gemail, afgelopen dinsdag (op mn slippers ;-)) een sollicitatiegesprek gehad via Skype en het klikte heel goed. Ik heb dus de baan!!! Eigenlijk precies wat ik wil: een baan in de communicatie met een maatschappelijke betrokkenheid bij een bedrijf waar ik trots op ben dat ik er ga werken :-)
Nu eerst nog ff optimaal genieten dus van de vrijheid, natuur, Salta, Buenos Aires en zon, zee, strand, duiken, jungle-ervaringen en cocktailtjes in Midden-Amerika! Nu ben ik in Salta en ga misschien met n paar meiden n paar dagen n auto huren om de SUPER omgeving te verkennen!
Volgend bericht van mn laatste Argentinië belevenissen en misschien al n stukje Miami of Panama! De telecom laat me hier wel in de steek, op mn Argentijnse nr komen geen smsjes aan en versturen naar NL doet ie ook niet. Dus reageer ik nie, dan ligt t daaraan. Smsjes op mn NL nr komen wel aan (soms dgn later allemaal tegelijk), maar versturen lukt vaak weer niet! Dus contact veelal via de digital highway!
Ennnn voor de Brabo’s onder ons en Daan Z. (alias de zanger van ‘Ik heb een zachte G, maar ook een harde L’!!! hahahahaha) n heeeeeeeeele gezellige carnaval! Ik zal jullie missen en swing hier maar wat met de heupjes in de polonaise met n Argentijns biertje!!!
Dikke X vanuit t SCHITTERENDE Argentinië!
Nou hier komt ie (met iets meer bullets om t overzichtelijk te houden ;-)):
Ik was mijn vorige verhaal geëindigd net voordat ik vrijwilligerswerk ging doen in Misiones (een arme provincie in t Noorden van Argentinië). We waren met n groepje van 12 vrijwilligers, allemaal jonge mensen uit Australië, Engeland en Amerika (ik was de enige niet native English speaker) en de Argentijnse eigenaresse van LIFE Argentina, Lily. Na n busrit van 21u, kwamen we aan in t hotel en na n half uurtje hup de bus in naar t dorp. We hadden al 4u vertraging opgelopen door een staking van de Mateboeren (in Misiones wordt dus het ingrediënt Sjerba voor de Mate verbouwd). Zij blokkeerden dus de belangrijkste weg en op weg naar t dorp stonden we er weer in. Wij met ons groepje met LIFE t-shirts naar voren om met de mensen te praten (nou ja Lily did the talking, wij stonden er schaapachtig bij te glimlachen) en uiteindelijk mochten we erdoor. Op naar t dorp, best n beetje spannend, wist nie wat ik moest verwachten. Na n tijdje gingen we de weg af een hobbelig rood zandpad op en dat duurde wel n kwartier voordat we t dorp in kwamen, echt bam terug in de tijd:
- Ze hebben daar geen stromend water, al het water komt uit de rivier. Ze doen dus alles MET en IN de rivier.
- Er is geen elektriciteit.
- De taak vd dag…baby’s krijgen! Tja zonder elektriciteit of enig ander vermaak is t best n lange avond… ;-) Aan de lopende band dus en ook al vanaf n jaar of 13, 14. Mn 1e schok op weg naar t dorp, ons contactpersoon Rosita is 28 en is…OMA! Ja je leest t goed OMA! Ik in die bus ’huh oma??? 28 en omaaaa???’ Ja dus. En ook n grappige, de organisatie houdt n bestand bij vd bewoners en het aantal kinderen voor het kleren uitdelen. 1 vrouw kwam dus het soort buurthuis binnen en zei dat ze 6 kinderen had en Lily nee je hebt 7 kinderen. Huh oh 7 ok! Ja die was dus gewoon de tel kwijt!!! Ze weten ook nie beter, dat merk je wel aan de kids als ze aan je vragen: Heb je n vriend? Ben je getrouwd? Heb je kinderen? En je zegt op alles nee en dan vragen ze hoe oud je bent…29 dus, dan word je dus gewoon keer op keer keihard in je gezicht uitgelachen…tja! ;-)
- De kids zijn verder zoooo super schattig en echt blij als je er bent! Als we aankwamen, kwamen er n paar al aanrennen en ik had vanaf dag 1 n vriendinnetje Eveline van 5 jaar. Heel de dag wilde ze alleen maar meehelpen en mn hand vasthouden en op schoot zitten en ’s morgens sprong ze weer in mn armen. Zooo schattig! Ik vertelde haar nog dat ik in Nederland ook n vriendinnetje heb die Eveline heet! :)
- Naast dat de kids zo schattig zijn, lijken ze ook echt gelukkig! Ze lachen veel, zijn lekker aan t spelen met elkaar en als ze verdrietig zijn huilen ze ff en is t weer over. Ze zijn gewoon heel blij met weinig, dat is wel n heel contrast als je denkt dat veel kids in de Westerse wereld zooooooveeel speelgoed hebben, n mobiele tel wanneer ze kweet nie hoe oud zijn en de nieuwste Nintento hebben en dan alleen maar die nog nieuwere willen en meer en meer en meer. Hier weten ze ook nie beter, maar ik vind dat dan toch mooi om te zien. Blij met zo weinig!
- Hygiëne staat niet op nr 1 of komt al helemaal niet in de lijst voor. Sommige kinderen zijn echt vies. Het is daar van dat rode zand en sommige kids zitten helemaal onder, hebben luizen en worden echt niet goed verzorgd.
Dat zijn toch wel n beetje de kenmerken van t dorp. We hebben daar dus 3 dgn schoongemaakt, kerstcadeautjes voor de kids en kleren uitgedeeld, eten gemaakt: met mn handen rijst met bonen, ei en mayo geroerd in n mega pan (lekker kliederen), 480 hamburgers gemaakt, snacks gemaakt met chocomel, toetjes en ik zat in t ‘zelf brood bak team’. Met nog n meisje en 2 locals speciaal deeg gemend met water en olie en kneden, kneden, kneden en bolletjes draaien en uiteindelijk broodjes gebakken. De eigenaresse bleek helaas toch wel n beetje n tiran te zijn, eigenlijk deed je nix goed en moest alles anders en op haar manier (No sweetie noooo, no no no no no zo moet je t doen…grrr). Ik kon hier nie zo goed tegen, we zijn hier allemaal om te helpen en of t brood dan zo of zo gesneden wordt maakt dan toch niet uit. Heb me aardig lang ingehouden en 1x was ik er klaar mee. Kreeg t weer te horen omdat ik de bekertjes met toetjes verkeerd droeg en dat t er dus soms overheen ging. Ik: ‘ja shit happens’ en doorgegaan. Iedereen had t daar wel mee gehad en uiteindelijk ging de no sweetie no imitatie over en weer en bleek ik er n talent voor te hebben toen iemand zelfs schrok toen ik t n keer voor de grap deed haha. Ik heb t zelfs van 1 meid nog op film moeten zetten toen ik net lekker in t zwembad lag. Vond t toch ook wel n beetje zielig om t na te doen, want ik heb wel echt respect voor die vrouw, al die jaren zet ze zich al zo in voor t dorp en de kinderen in de krottenwijken en als je dan als enige coördinator met n hele groep ben, kan ik me ook best voorstellen dat je gestressed bent. Tja eigenlijk echt n geval van je had erbij moeten zijn, maar laat m toch nog ff zien haha! Verder ook lekker veel met de kids gespeeld en geknuffeld en ook n ochtendje luizencheck gehouden en geprobeerd de eitjes eruit te kammen (ik zie al wat ieieieie trekkende gezichten voor me bij de lezers haha)en dan t haar leuk met speldjes en vlechtjes te maken. Jaja hard gewerkt dus!
1 middagje hadden we t einde ff ‘vrij’ en namen de oudere kinderen ons mee naar n rivier, super ver lopen in de bloedhete zon! Kwamen we na n jungletrekking op zich, op onze slippertjes op n mega rivier uit. De kids sprongen gelijk in t water en t was de bedoeling dat we ook kwamen. Na wat wikken en wegen er ook ingesprongen en naar de andere kant gezwommen waar de kids dan in n boom klommen en eruit sprongen. Tijdens t zwemmen dacht ik wel van…’What the fuck, zwem ik hier in Zuid Amerika in n rivier met weet ik wat allemaal in t water’. Weer n momentje van: ‘Maar goed dat ons moeder me nu nie ziet’ en ik dacht nog aan Chris die na t zien van Anaconda volmondig zei: ‘Ik ga NOOOOOOIT meer naar Galder’ hahaha! En daar zwom ik dan. Was eerlijk gezegd ook weer blij dat ik op de kant stond. En die kids helemaal uit hun dak met n gevonden boomstam in t water en uit die boom springend, heerlijk om te zien!
Ondanks de miljoenen mega rode, jeukende en grote muggenbulten op mn benen, diaree in de bosjes vh eten ofzo en nu zelf jeuk op mn kop wat ineens na de krottenwijk bezoeken op kwam zetten (gooi toch maar voor de zekerheid wat anti-luizen shampoo erin), is t vrijwilligerswerk ZO’N SUPER ervaring geweest!!! Wat ik al zei echt n mooie organisatie en kom je nog eens in Buenos Aires en je hebt wat tijd over…zeker inschrijven zou ik zeggen. Het is naast de ervaring gewoon super dat je wat bij kunt dragen. En daarnaast alles is welkom: kleren, geld, speelgoed, schoolspullen,(www.lifeargentina.org).
Na t dorp zijn we met de groep naar Iguazu gegaan waar de MEGA MEGA watervallen zijn! We waren echt met n leuke groep, heel gezellig! Ook n lekker hostel met zwembad (ff chillen na die dgn was nie verkeerd). En natuurlijk naar de watervallen geweest en wat kan ik er van zeggen: SUUUUUUUUUPER GAAF, GEWELDIG, ONGELOOFLIJK, N WONDER, SUPER INDRUKWEKKEND! Zo en dat is nog n understatement! Je kan je niet voorstellen hoeveel kracht en energie er vrij komt! En dan vlogen er super mooie vlinders en zag je op verschillende plekken de regenboog door de miezer vd waterval en de zon. De 1e dag zaten we aan de Braziliaanse kant en dat is meer n panoramic view en de 2e dag aan de Argentijnse kant en dat was echt t mooiste! Dan liep je vlak langs n waterval, dan er net boven, dan ertussen en dan waren we nog met n boottocht onder de waterval. Ik had voor de verandering ook eens geen verwachting van hoe cool t zou zijn en liep de hele dag met n smile rond van waaauw! Echt 1 vd mooiste natuurdingen die ik ooit heb gezien!
Nu naast Buenos Aires iets meer van Argentinië gezien en wat is voor mij nog meer kenmerkend:
- T is echt n immens groot land. Ik reis nu voornamelijk door het midden tot noorden en ik heb al 3x rond de 20u in de bus gezeten, 1x 10u en nog n reis van 22u voor de boeg.
- De VIP bus met wc is ook echt VIP bus met wc, niet als in Azië buiten op de grond pissen. Er zijn verschillende klassen en ze zijn allemaal nie echt goedkoop. Heb net voor 60e 18u in de bus gezeten met n business class achtige stoel, eten en n film (Jean Claude van Damme en dan Spaans gesproken maar toch). En eigenlijk is t prima te doen 22u in de bus: dagboekje bijwerken, foto’s uitzoeken voor op de site, slapen en relaxed met Toni Braxton uit t raam starend!
- De Argentijnen (heb nog steeds nie 1 type gevonden ;-)) zijn super aardig, vriendelijk, gastvrij en geïnteresseerd. Ik zat met 1 meisje vd vrijwilligersgroep bij n zwembad in Cordoba en er zaten 2 locals in dat hotel voor hun werk. En wij met hun gezellig Mate drinken, koekje erbij en kletsen. Ik wilde mn Spaans oefenen en die man zijn Engels dus dat kwam goed uit. Zei ie toen ik weg ging: ‘you owe me 100 dollars, practising Spanish is 100 Dollars’, ik ‘practising English is 250 Dollars, so you owe me 150 Dollars’! Tja heb mn bijdehandheid nie thuis gelaten ;-) Dan zijn we samen ook nog op n andere poolparty met bbq met de locals beland! Via wat meiden uit t hostel, die weer iemand kenden. Leuk klein clubje vrienden en wij erbij en helemaal uit ons dak in de huiskamer op allerlei muziek. Ook nog de kwartetto van n Argentijn geleerd (n echte Cordoba dans, beetje salsa achtig) en de polonaise gelopen, wel net wat anders met de handen op de heupen en heupenwiegend de kamer en tuin door. Dat was SUPER gezellig!
- En de Argentijnen zijn soepel in de heupjes hoor, zo die hebben echt ritme! Man en vrouw. Zeg je tegen n man dat in NL de meeste mannen aan de bar hangen met n biertje, kunnen ze zich dat niet voorstellen. Iedereen danst! Heerlijk!
- Vaak hebben ze in de winkels geen klein wisselgeld en dan krijg je n snoepje bij de rest van je wisselgeld haha!
- De Argentijnse alias Zuid Amerikaanse timing. Pfff ben ik toch nie voor gemaakt hoor, als je om 22u afspreekt kan t gerust 1,5u later worden. Daar komt mn ongeduld weer om de hoek kijken ;-) In Buenos Aires bv hadden we afgesproken om uit te gaan om 0.00u, komt ie vriend aankakken om 1.15. Had ik met die via via vriend van Bob afgesproken: Ik bel je morgen om 12u om af te spreken, om 14.30 zelf maar gesmst, over n uurtje daar en daar, belt ie om 16u t duurt nog zo’n 40 min, tja t hoort er hier bij. Zijn wij (over t algemeen) stipte Hollanders gewoon nie gewend.
- In sommige opzichten is t best n ontwikkeld land en in andere opzichten weer helemaal niet. Op zondag is bijna alles dicht, ook in de grote steden (denk ik door de rustdag uit t Katholicisme). Ook abortus is hier n grote zonde en strafbaar. Ik hoorde van een meisje die verkracht was en zwanger en dus haar kind illegaal had laten weghalen en nu dus levenslang in de gevangenis zit! Daar kan ik dan echt niet bij he!!! En bv de stroom in Cordoba is gedurende de dag n paar uur uit per stadsdeel, omdat er gewoon nie genoeg stroom is. Winkels hebben dus of geen licht of n generator buiten staan en koop je water, is t dus gewoon koud!
- Ondanks dat t toerisme echt flink toeneemt, leeft er nog zo’n mooie echte cultuur met o.a. de Maté drinkers op straat, de tango en andere dansen en de gaucho’s.
Ik ben nog n paar dgn in Mendoza geweest. Daar heb ik n avond paardgereden met uitzicht op de Andes. Ik ben niet echt n ervaren paardrijdster na mn Aus avontuur n paar jaar geleden gillend in draf haha. En dat ben ik nog steeds niet, mn paard sloeg op n gegeven moment half op hol en was vanaf toen toch wel iets minder relaxed. Dacht nog aan t verhaal van papa die in dienst met zn voet bleef hangen in de teugel van n op hol geslagen paard en ik heb geen idee hoe ik zo’n paard dan weer in controle kan brengen. Waarschijnlijk niet en gelukkig waren er 3 ervaren gauchos mee. Die dus (net als in de film) er ook als echte gauchos uitzien met hun klederdracht en hoed of speciale petjes en dat was niet voor de sier maar gewoon nog echt. Tuurlijk gaan ze met hun tijd mee en hebben ze n mobiel en Facebook, maar t zijn nog echte gauchos die (zoals ze zelf zeggen) echt van hun buitenleven met de paarden houden. Eentje had n gitaar bij en speelde verschillende typen Argentijnse muziek uit alle streken en n echt Gaucho verhaal in liedvorm. Al met al ging t paardrijden goed en ben ik zelfs nog n stukje in galop geweest!!! Jaja zie de foto en kijk vooral naar de stofwolk erachter :-). Na n hele tocht gingen we midden in de desert bbq-en met verse steak en wijn en daarna in the moonlight terug. Echt SUPER! Lag op t einde wel half te pitten op dat paard en t resultaat de volgende dag was wel dat ik nie meer op kon staan, zitten en lopen, maar heb t er zeker voor over gehad!
En wat kan natuurlijk niet missen in Mendoza, 1vd bekendste wijnstreken in de wereld, een wijntour gedaan. Daar met n groepje fietsen gehuurd (de dag na t paardrijden auchh) en de wijngaarden af gegaan, een tour gedaan door het proces van druif tot wijn en natuurlijk wijn geproefd en geproefd en geproefd. Ik had tenslotte wat te vieren…Ik heb al een baan voor als ik terugkom in Nederland!!! Vanaf eind april ga ik werken bij de Zonnebloem in Breda! Voor wie de Zonnebloem niet kent: het is 1 vd grootste vrijwilligersorganisaties in Nederland, die zich inzet voor mensen die door een handicap of ouderdom sneller in een sociaal isolement terechtkomen en voor wie eenzaamheid dreigt. De 40.000 vrijwilligers leveren een positieve bijdrage door bv op huisbezoek te gaan, uitstapjes te maken of op vakantie te gaan. Neem eens een kijkje op: www.zonnebloem.nl om wat meer te weten te komen, voor vrijwilligerswerk of giften die natuurlijk ook altijd welkom zijn! Jaja ik ben gelijk helemaal Zonnebloem minded ;-). Mn ex collega Marianne (THANKX :-)) had me gewezen op een functie die daar vrijkomt vanaf half april op de communicatieafdeling en daar was ik zeker in geïnteresseerd! Na wat heen en weer gemail, afgelopen dinsdag (op mn slippers ;-)) een sollicitatiegesprek gehad via Skype en het klikte heel goed. Ik heb dus de baan!!! Eigenlijk precies wat ik wil: een baan in de communicatie met een maatschappelijke betrokkenheid bij een bedrijf waar ik trots op ben dat ik er ga werken :-)
Nu eerst nog ff optimaal genieten dus van de vrijheid, natuur, Salta, Buenos Aires en zon, zee, strand, duiken, jungle-ervaringen en cocktailtjes in Midden-Amerika! Nu ben ik in Salta en ga misschien met n paar meiden n paar dagen n auto huren om de SUPER omgeving te verkennen!
Volgend bericht van mn laatste Argentinië belevenissen en misschien al n stukje Miami of Panama! De telecom laat me hier wel in de steek, op mn Argentijnse nr komen geen smsjes aan en versturen naar NL doet ie ook niet. Dus reageer ik nie, dan ligt t daaraan. Smsjes op mn NL nr komen wel aan (soms dgn later allemaal tegelijk), maar versturen lukt vaak weer niet! Dus contact veelal via de digital highway!
Ennnn voor de Brabo’s onder ons en Daan Z. (alias de zanger van ‘Ik heb een zachte G, maar ook een harde L’!!! hahahahaha) n heeeeeeeeele gezellige carnaval! Ik zal jullie missen en swing hier maar wat met de heupjes in de polonaise met n Argentijns biertje!!!
Dikke X vanuit t SCHITTERENDE Argentinië!
-
05 Februari 2010 - 00:40
Laura:
Whahaha schril contrast: Met je druiventrosje ala 'Victoria's secret photoshoot' in de zee VS 'lekker diaree in de bosjes'. Haha. Geweldig verhaal weer schat, Argentinie klink echt als een land waar ik HEEEL snel heen moet..genieten! En reuze trots op jou voor je nieuwe baan! YES! Dikke kus, lekker genieten lief! XX -
05 Februari 2010 - 07:28
Jean:
He zonnebloempie,
Weer een leuk verslag met mooie foto's.
Echt super van je nieuwe baan. Van harte gefeliciteerd!
Geniet ze ..dikke knuffel XXX -
05 Februari 2010 - 07:39
Daniëlle:
Die foto's zien er weer goed uit! Ik ga straks je avonturen lezen!
Tot snel!
Dikke snif -
05 Februari 2010 - 09:18
Marilene:
Heej Naatje :)!
Heb rustig heel je verhaal kunnen lezen, super leuk weer :)!! Ga nu ff je filmpjes bekijken..ben heel erg benieuwd naar jouw imitatie.. als die net zo goed is als de imitatie van onze ski-leraar belooft het heel wat.. zu ze lefte.. ;-).
XXX -
05 Februari 2010 - 13:25
Jantine:
Hee Hunnie!
Heerlijk verhaal voor tijdens mn after lunch dip...
Gefeliciteerd met je nieuwe baan! Kom je dan in Breda wonen? :D
Hahaha die stofwolk trouwens.. ;)
XXXX -
05 Februari 2010 - 13:41
Jolanda:
Wat een verhalen weer lieverd! Ik heb ervan genoten. En wat een prachtige plaatjes van al die mooie kindjes. Zo goed dat je dit bent gaan doen.
Gelukkig is je baan rond voor de plaatsing van je full moon party foto ;-)
Veel plezier nog en tot skype's!
Kus, Jolanda -
05 Februari 2010 - 18:32
Pa:
Ja hoe moet mijn reactie deze keer zijn.het is in een woord fantastisch mooi met die kindjes dat vind ik geweldig dat je dat doet.in het water wat niet al te schoon is.het zijn inderdaad zeer mooie watervallen wij zien natuurlijk niet hoe dat in het echt is ,maar ik kan mij er wel wat van voorstellen en ik hoor het water vallen.Het paardrijden gaat ook steeds beter al een verschil met Azie ik geniet ook iedere keer van je foto,s en video.s die zijn heel mooi geef ons ook een idee wat je allemaal meemaakt.solliciteren op je slippers doe je ook niet altijd maar nu is dat wel een leuk idee fantastisch dat je ook gelijk een leuke baan heb als je thuis komt moet ik vast een apartement zoeken voor je.(grapje)blijf voorlopig maar lekker thuis wonen kan je lekker sparen.nou lieverd nog veel plezier de laatste weken in argentinie en tot het volgende bericht dikke kus,xxxx pa -
05 Februari 2010 - 19:58
Mama,:
Wouw!!wat heb ik weer genoten zeg,en wat een stofwolk achter jouw paard zeg!!Wat ziet dat er gezellig uit met die gaucho's,en met z'n gitaar lekker bbq en en gezellig wat drinken leuk hoor!!
Fijn dat de zonnebloem doorgaat dat is precies wat je wilde.
En wat een prachtige waterval zeg echt fantastisch!!
Je maakt wel zoveel mee,echt geweldig!! Met het vrijwilligerswerk ook en al die lieve ondeugende kinderen,schattig hoor!
Wij zijn even naar Breda geweest en geluncht bij de Ikea,gezellig hoor.
En morgenavond passen we extra op Jaimy want Jessica en Jan hebben 2 verjaardagen,leuk he!
Zondag weer naar omaatje,en het gaat goed met haar,nou lieve schat veel liefs,en geniet er nog maar lekker van dikke kus,mama. -
06 Februari 2010 - 13:57
Jes:
Zo, wat een late reactie van mij! Ik ben gisteren begonnen met je verhaal te lezen op het werk. Maar het was een beetje lang om helemaal te lezen, dus net de andere helft gelezen, je foto's gezien en filmpjes natuurlijk! Allemaal weer geweldig!
En natuurlijk super je nieuwe baan! Nu nog ff extra genieten, maar voor ons is het aftellen al begonnen hoor!...haha !
Dikke kus Jes -
06 Februari 2010 - 21:00
Theo En Ada.:
Lieve Natalie.
Wat een práchtig verslag was het weer. En wat een schitterende foto's en film. Ook heel leuk om dat vrijwilligerswerk te doen. Het is wel dankbaar werk en wat een schattige kinderen. Het is geweldig allemaal!
Ook nog gefeliciteerd met je baan bij de Zonnebloem en ook nog, wat je zo graag wilde.
Verder wensen we je nog heel veel plezier en dat paardrijden was ook prachtig. Bedankt voor je leuke verslag en maar weer tot de volgende keer. Heel veel liefs. XXXX. -
07 Februari 2010 - 09:59
Marille:
Wat zie je er stralend uit Naat!!! Echt super mooie foto's en geweldig wat je allemaal aan het doen bent!! Goed om te lezen dat je zo ontzettend aan het genieten bent!! Hele dikke kuss xxx Marille -
07 Februari 2010 - 13:50
M&M&L:
Wat een geweldige verhalen (ook de fimpjes en foto's)weer is altijd erg leuk om te lezen. Echt zo bijzonder wat je allemaal doet en meemaakt. Heel veel plezier en natuurlijk gefeliciteerd me je nieuwe baan!!
grzz Martijn,Monique,Lotte
-
09 Februari 2010 - 11:54
Renske:
Naat, 1 een woord fantastisch weer allemaal!! :-D Met ook deze wereldreiservaring op je CV konden ze je de baan natuurlijk helemaal niet weer weigeren ;-) Je laat geen talent van jezelf onbenut! (van goede imitaties tot luizeneitjes wegkammen haha) En ik kijk natuurlijk uit naar onze koffietjes strakkies in Breda. Helemaal gezellie! Nou, lekker genieten en een dikke kus uit NL! :-) -
09 Februari 2010 - 21:47
Christel :
hee lieve schat,
daar ben ik eindelijk..
wat een heerlijk verhaal weer en zo typisch naat met die 150 euro en die geweldige imitatie van lily!!
heb echt zin om weer lekker samen te gekken en te lachen.....
genietse nog he en kan niet wachten tot de 10de, moet trouwens nog ff kijken in mijn agenda of ik kan, ha ha, geintje, wat een humor he!!!!
dikke kus christel -
14 Februari 2010 - 14:16
Margreet En Han:
Lieve Natalie,
Het was weer erg mooi. Vooral de watervallen en de rit op de paarden. Het vrijwilligerswerk was ook echt goed met al die kinderen. Nou, Natalie het allebeste en veel liefs van ons. groetjes XXXX -
15 Februari 2010 - 11:54
Anneke :
wat een prachtige fotos
en wat zie je bruin
leuk met dat kindje op je rug kusjes van kaya ze gaat nu naar school -
16 Februari 2010 - 13:57
Natasja:
Hee Natalie!
Ziet er weer super avontuurlijk uit!
Van harte gefeliciteerd met je baan he! Tenminste
Wat leuk dat je dat zo via je vakantie geregeld hebt. Wel leuk dat je dan voor een bedrijf werkt dat ook echt goed werk doet. Daar sta je dan ook helemaal achter he?
Zit hier op mijn werk (super productief zie je wel ;-) en kan je video'tjes niet zien met deze computers, maar ik ga vanavond eens kijken naar je paardrijkunsten.
Nog super veel plezier.
Liefs
Natasja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
